Η δημοσίευση είναι παλαιότερη.
Ας γράψω σήμερα κάτι διαφορετικό για να ξεπεράσουμε τον ζόφο των ημερών και να θυμηθούμε τα παλιά και τους ανθρώπους της εποχής εκείνης, αλλά και να δούμε και κάτι από τις στιγμές της Αναγέννησης, μέσα από τη διαδρομή του χρόνου …..
Με αφορμή το υπέροχο γκόλ που πέτυχε ο παίκτης του Ολυμπιακού Βάις κατά της Παρί σεν Ζερμέν και βεβαίως την ήττα του Ολυμπιακού με το βαρύ σκορ 1-4, θυμήθηκα μία παραπλήσια αυθεντική ιστορία, από τις τόσες πολλές που ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια ακολουθώντας πολύ στενά, λόγω οικογενειακής παραδόσεως και αγάπης, την ομάδα της Αναγέννησης Καρδίτσας.
Η ιστορία είναι αληθινή και υπάρχουν ακόμη άτομα, ακόμη και σήμερα, που μπορούν να την επιβεβαιώσουν πλήρως. Την ιστορία αυτή μου την διηγήθηκε ο πατέρας μου, που ήταν μέλος της αποστολής τότε, αλλά και άλλοι Καρδιτσιώτες, της εποχής, όταν την διασταύρωσα....
Βρισκόμαστε στην αρχή της δεκαετίας του 1950. Κάπου μεταξύ 1953-54.
Στα Ιωάννινα την εποχή εκείνη ήταν Νομάρχης ο Σακκάς (δεν θυμάμαι το μικρό του όνομα), καταγόμενος από την Καρδίτσα και Μητροπολίτης ο Μακαριστός Σεραφείμ, μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος και αυτός καταγόμενος ως γνωστό, από τον Νομό μας.
Οι δύο αυτοί, οι οποίοι διακαώς επιθυμούσαν να δούν και να χαρούν ανθρώπους από τον τόπο τους, ενήργησαν ώστε να κλεισθεί ένας φιλικός ποδοσφαιρικός αγώνας, στα Ιωάννινα, με την Αναγέννηση Καρδίτσας. Στα Ιωάννινα τότε δύο ήταν οι ομάδες οι «μεγάλες». Ο Αβέρωφ και ο Ατρόμητος. (Αυτές οι δύο αργότερα συγχωνεύθηκαν και δημιούργησαν τη σημερινή ομάδα των Ιωαννίνων). Ο Αβέρωφ όμως ήταν εκείνος που επιλέχθηκε για να αντιμετωπίσει την ΑΣΑ.
Έτσι ξεκίνησε η «οδύσσεια» της μεταβάσεως της ομάδας και των συνοδών της (Διοίκηση και προπονητής), με τα μέσα της εποχής εκείνης, μέσω Κατάρας, στα Γιάννενα.
Είχε γίνει ενημέρωση, μέσω των εφημερίδων, ότι ο αγώνας θα μεταδίδονταν ραδιοφωνικά, μέσω ενός μικρού πομπού του Ραδιοφωνικού σταθμού Ενόπλων Δυνάμεων Ιωαννίνων, που εξέπεμπε στα βραχέα κύματα και ακουγόταν ελάχιστα στην Καρδίτσα «πνιγμένος» από άλλους δυνατότερους.
Ορισμένοι φίλαθλοι στην Καρδίτσα, που διέθεταν ραδιόφωνα, μαζί με άλλους παρέα «άρρωστους» στήθηκαν να παρακολουθήσουν το παιχνίδι, δεδομένου ότι πρώτη φορά ραδιοφωνικός σταθμός θα μετέδιδε παιχνίδι της Αναγέννησης!! Μην ξεχνάτε την εποχή! Δεκαετία του 1950. Οι σημερινοί νεαροί φίλαθλοι της ΑΣΑ δεν μπορούν ούτε να φανταστούν τέτοιες καταστάσεις.
Στο γήπεδο Κυριακή απόγευμα. Όλοι οι επίσημοι, μεταξύ αυτών ο Νομάρχης και ο Δεσπότης, στρατιωτικοί καταγόμενοι από την Καρδίτσα και μερικοί Καρδιτσιώτες, μόνιμοι κάτοικοι, και πάρα –πάρα πολλοί Γιαννιώτες.
Το παιχνίδι άρχισε αλλά δεν πήγαινε καλά για την Αναγέννηση η οποία ηττάτο με 3-0 στα πρώτα 30΄ λεπτά. Το ημίχρονο έκλεισε με το βαρύ σκόρ 4-0 και τότε ο Νομάρχης, μη τυχόν υπάρξει διαπόμπευση, διέταξε, να σταματήσει η ραδιοφωνική αναμετάδοση για τεχνικούς λόγους, η οποία ειρήσθω εν παρόδω, ήταν εντελώς ερασιτεχνική και αποσπασματική. Οι φίλαθλοι όμως που προσπαθούσαν να παρακολουθήσουν τον αγώνα μέσω ραδιοφώνου, απογοητεύτηκαν, απελπίστηκαν, διότι ήλπιζαν πως στο δεύτερο μέρος θα αλλάξουν τα πράγματα. Έτσι μερικοί από αυτούς ξενύχτησαν στα καφενεία με το να περιμένουν την επιστροφή της ομάδος στην Καρδίτσα, Δευτέρα πρωί πιά, για να πληροφορηθούν τα συμβάντα στο δεύτερο ημίχρονο.
Αφού η αποστολή έφτασε κατάκοπη στο ΚΤΕΛ, αμέσως ρώτησαν τι έγινε. Η απάντηση από κάποιους της αποστολή ήταν η εξής:
«Βάλαμε μία γκολάραααα»…
Αυτό μέτρησε. Η γκολάρα! Το ότι χάσαμε με 6-1 δεν είχε τόση σημασία, όσο η γκολάρα.
Το ίδιο χθές και ο Ολυμπιακός έχασε στην έδρα του με 1-4, αλλά έβαλε όμως μία γκολάραααα….
Βλέποντας το χθεσινό παιχνίδι του Ολυμπιακού θυμήθηκα και το παραπάνω περιστατικό. Το αναφέρω σήμερα τιμής ένεκεν, με σεβασμό στην μνήμη όλων αυτών των Καρδιτσιωτών, που την εποχή εκείνη της μεγάλης ανέχειας, κράτησαν μία ομάδα όρθια με την άδολη αγάπη τους στα χρώματα και στην ιδέα της ομάδος. Και των τότε παικτών της, που πλήρωναν από την τσέπη τους να πάρουν καλά παπούτσια και σορτσάκια για να βγούν στο γήπεδο υπερήφανοι φορώντας την φανέλα της ομάδος. Η αμοιβή τους; Η συμμετοχή στην ομάδα και το κοκ από το ζαχαροπλαστείο του Ράγγου που κέρναγε η Διοίκηση της ομάδος, σε περίπτωση νίκης.
Άλλες εποχές άλλες καταστάσεις. Αυτά. Νάστε όλοι καλά.
