 |
Του Κωνσταντίνου Βασιλακάκου
Τι ειρωνεία! Υπάρχουν τόσα όμορφα πράγματα εκεί έξω, όπως ο Γαλαξίας και εμείς οι άνθρωποι καθόμαστε και μιζεριάζουμε χωρίς να υπάρχει ιδιαίτατος λόγος. Αν οι άνθρωποι περνούσαν λίγο χρόνο με τον εαυτό τους, μόνοι τους, έξω στη φύση μαζί με το σύμπαν τότε όλα τα ψυχολογικά σύνδρομα θα είχαν εξαφανιστεί. Σίγουρα, η ζωή δεν είναι εύκολη όπως μας έχουν μάθει να λέμε και να νομίζουμε όμως, δεν πάει να είναι ζωή! Εμείς έχουμε την επιλογή να ζούμε όμορφα ή άσχημα απλά με το να μην ήμαστε σε επαφή με το σύμπαν μας περιορίζει να έχουμε καλύτερη προοπτική στη ζωή μας. Υπάρχει μια διάφορα ανάμεσα στο ζω και ανάμεσα στο υπάρχω… 
Ήμουν στο Τσμί. Ήθελα να βρω καινούργια μέρη για να φωτογραφίσω τον Γαλαξία και παράλληλα να δώσω μια άλλη διάσταση στη τέχνη μου. Κατέληξα σε αυτό το σημείο όπου και σας είχα δείξει σε προηγούμενη φωτογραφία. Ο Γαλαξίας περνούσε πάνω από το βουνό Ντεληδήμι (2163μ) και ήταν κάθετος. Από την άλλη πλευρά το φυσικό τοίχος που δημιουργούσε η οροσειρά των Αγράφων με έκανε να νιώθω σαν να είμαι πάνω στα τοίχοι από ένα κάστρο.
Άρχισα να φωτογραφίζω τον Γαλαξία με κάποιες δυσκολίες λόγω του ότι είχε χαλάσει το εξωτερικό ιντερβαλόμετρο που είχα. Τα κατάφερα βέβαια, έστω και έτσι. Σκέψεις όπως η αλλοίωση των Αγράφων λόγω των ανεμογεννητριών που θέλουν να βάλουν καθώς και της φωτορύπανσης από το χωριό Τροβάτο λόγω 2 δυνατών προβολέων που έφεγγαν εριστικά πάνω στη κορυφή ήταν μέσα στο μυαλό μου.. Σκεπτόμενος όλα αυτά από την μια στεναχωριόμουν και από την άλλη λυπόμουν για το γεγονός ότι το περισσότερο ποσοστό του πλανήτη δεν έχει ιδέα τι πάει να πει να είσαι στα βουνά και να βλέπεις το Γαλαξία.
Επί 6 χρόνια έχω λιώσει τα γόνατα μου από το ανέβα-κατέβα στις κορυφές. Έχω λερώσει τα ρούχα μου με αστρόσκονη, χώματα, χιόνι, αγκάθια και κεδροβελόνες. Έχω βρεθεί σε δύσκολες καταστάσεις και κάποιες φορές θα έφευγα για τα αστέρια. Πότε όμως δεν άλλαξα γνώμη. Ίσα ίσα που όσο πιο πολύ κινδύνευα ή ταλαιπωρούμουν στα βουνά τόσο πιο πολύ τα ερωτευόμουν. Πως να μην θες να είσαι εκεί έξω, στα αστέρια και να βλέπεις το σύμπαν; Θέλω να πω, έχουμε γεννηθεί από τα αστεράκια. Ήμαστε αστρικά υλικά που ερωτεύονται και αγαπούν και παρόλαυτα αποτυγχάνουμε στο να έρθουμε σε επαφή με το σύμπαν.
Τι ειρωνεία…!
1/8/2019
Μαθήματα φωτογραφίας: http://bit.ly/Mathimata_Fotografias
Περιπέτειες στα βουνά: http://bit.ly/peripeties_sta_boyna
Τime-lapse που έχω φτιάξει: http://bit.ly/Time_Lapse_Videos
#Save_Agrafa #Save_Greek_Mountains
Κωνσταντίνος Βασιλακάκος
